Odmiana imienia Akwilusia przez przypadki

Akwilusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Akwilusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Akwilusi

Celownik
(komu? czemu?):Akwilusi

Biernik
(kogo? co?):Akwilusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Akwilusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Akwilusi

Wołacz
(hej!):Akwilusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AkwilusiaZa chwilę wróci Akwilusia z lasu.
Mam na imię Akwilusia.
Akwilusia nie umie grać na gitarze.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Akwilusia.
Jeśli jednak przegrasz, Akwilusia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AkwilusiMuszę pochwalić pomysł Akwilusi.
Tata Akwilusi poszedł otworzyć drzwi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Akwilusi.
Rodzina Akwilusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Uroda Akwilusi miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
AkwilusiTego Akwilusi było już za wiele.
Mama przyznała rację Akwilusi.
Oddaję Akwilusi list.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Akwilusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Akwilusi.

Biernik:
(kogo? co?)
AkwilusięLubię Akwilusię.
Spoglądam na Akwilusię.
Oszołomienie spadło teraz na Akwilusię i na moment odebrało mu wigor.
Przed sesją zapytałam Akwilusię co lubi.
Zdjęcie przesłane przez Akwilusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AkwilusiąIdę na spacer z Akwilusią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Akwilusią.
Karolina miała się spotkać z Akwilusią przed szkołą.
Razem z Akwilusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zostanę tu tylko z Akwilusią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AkwilusiKto dziś pamięta o Akwilusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Akwilusi.
Pamiętam o Akwilusi.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Akwilusi.
Dziś napiszę o Akwilusi.

Wołacz:
(hej!)
AkwilusiuDzień dobry Akwilusiu!
Akwilusiu! Wróć do mnie!
Akwilusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Akwilusiu!?
Dziękuję Akwilusiu za rozmowę!