Odmiana imienia Edziulka przez przypadki

Edziulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edziulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Edziulko

Biernik
(kogo? co?):Edziulką

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edziulce

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdziulkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Edziulka.
Gdzie jest Edziulka?
Dla mnie było już jasne, ze Edziulka umiera.
Edziulka tego nie widzi.
Dziś Edziulka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Na korytarzu blisko pokoju stało kilka osób.
Przed domem zauważyłem wózek z dzieckiem.
Muszę pochwalić pomysł .
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla .
W sobotę są urodziny .

Celownik:
(komu? czemu?)
EdziulkoZszedłem z drogi Edziulko i usiadłem w fotelu.
Dzięki Edziulko mamy kolejny artykuł po polsku.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Edziulko coś się stało.
Od początku próbujemy pomóc Edziulko.
Przyglądam się Edziulko.

Biernik:
(kogo? co?)
EdziulkąWidziałem dzisiaj Edziulką z mojej klasy.
Postaram się namówić Edziulką na spacer.
Na Edziulką spłynęła niewymowna ulga.
Przed wejściem spotkaliśmy Edziulką.
Na Edziulką moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdziulceWymyśliłam z Edziulce nową zabawę.
Pracuję razem z Edziulce.
Ja z Edziulce coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Edziulce wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Edziulce chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o .
Dzisiaj chciałam napisać o .
Przez chwilę pomyślałam o .
Nie wspomniałem na początku o .
W powrotnej drodze myślał o .

Wołacz:
(hej!)
Dzień dobry !
Hej !
Cześć !
! Uważaj!
Witaj !