Odmiana imienia Agrypinka przez przypadki

Agrypinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Agrypinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Agrypinkę

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Agrypince

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AgrypinkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Agrypinka.
Ma na imię Agrypinka.
Dla mnie było już jasne, ze Agrypinka umiera.
Gdzie jest Agrypinka?
W domu Agrypinka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć .
W słuchawce usłyszałam głos .
Rozalia podeszła do .
Tym razem prezentujemy wystawę .
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery .

Celownik:
(komu? czemu?)
AgrypinkęMama przyznała rację Agrypinkę.
Daję Agrypinkę, to co najlepsze we mnie.
Agrypinkę włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Agrypinkę nie dokuczać!
Agrypinkę oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
Poszłam dalej i wtedy poznałam .
W końcu obudzili , żeby ich ratował.
zaczęło to nieco irytować.
O jego personalia miałam spytać prywatnie.
Spotkałam w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AgrypincePracuję z Agrypince.
Wczoraj wracamy z Agrypince od lekarza.
Zginął w pojedynku z Agrypince.
Ja z Agrypince zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Tym razem korespondowałam z Agrypince.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Pamiętajmy o i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Chciałbym być teraz przy .
Na pewno słyszałyście o .
Przygotowuje książkę o .
A o to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
Dzień dobry !
Cześć !
Dziękuję za rozmowę!
Gdzie jesteś !?
Witaj !