Odmiana imienia Artemeczka przez przypadki

Artemeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Artemeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Artemeczki

Celownik
(komu? czemu?):Artemeczce

Biernik
(kogo? co?):Artemeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Artemeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Artemeczce

Wołacz
(hej!):Artemeczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArtemeczkaMa na imię Artemeczka.
Jeśli jednak przegrasz, Artemeczka zostaje z nami.
Mam na imię Artemeczka.
Dobrze, że Artemeczka grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Artemeczka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArtemeczkiUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Artemeczki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Artemeczki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Artemeczki.
Postawa Artemeczki była zupełnie inna.
W słuchawce usłyszałam głos Artemeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArtemeczceArtemeczce oczy błyszczą.
Daję Artemeczce, to co najlepsze we mnie.
Zszedłem z drogi Artemeczce i usiadłem w fotelu.
Tym razem nie damy Artemeczce dojść do głosu.
Słoik z kawą wyleciał Artemeczce z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
ArtemeczkęWidzę Artemeczkę.
Spoglądam na Artemeczkę.
Spojrzał na Artemeczkę i uśmiechnął się.
Podchodzi, całuje Artemeczkę i idzie do wyjścia.
Kawę kupioną przez Artemeczkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArtemeczkąWieczorem z Artemeczką znowu idziemy na spacer.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Artemeczką.
Rozmawiam z Artemeczką.
Oboje z Artemeczką wybuchliśmy śmiechem.
Dwa dni temu miałam z Artemeczką śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArtemeczcePrzy Artemeczce zapomniałem o wszystkim.
Hipnotyzująca powieść o Artemeczce i płatnym mordercy.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Artemeczce.
Myślał o Artemeczce i o swoim życiu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Artemeczce.

Wołacz:
(hej!)
ArtemeczkoDobranoc Artemeczko!
Hej Artemeczko!
Artemeczko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Artemeczko!?
Dziękuję Artemeczko za rozmowę!