Odmiana imienia Atalunia przez przypadki

Atalunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Atalunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ataluni

Celownik
(komu? czemu?):Ataluni

Biernik
(kogo? co?):Atalunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Atalunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ataluni

Wołacz
(hej!):Ataluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AtaluniaNa drugie imię mam Atalunia.
Co robi Atalunia?
Gdzie jest Atalunia?
Ma na imię Atalunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Atalunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AtaluniZbieramy na nowy wózek dla Ataluni.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Ataluni.
Ataluni siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Ataluni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Ataluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AtaluniPrzyglądam się Ataluni.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Ataluni.
Ten nie pozostał dłużny Ataluni.
Powiedz wszystkim i Ataluni, że nic mi nie jest.
Od początku próbujemy pomóc Ataluni.

Biernik:
(kogo? co?)
AtalunięSpojrzałem znacząco na Atalunię.
Przed wejściem spotkaliśmy Atalunię.
Atalunię zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Atalunię w wymownym geście.
W końcu obudzili Atalunię, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AtaluniąŚpiewam z Atalunią.
Razem z Atalunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zobacz wywiad z Atalunią oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój razem z Atalunią.
Wczoraj wracamy z Atalunią od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AtaluniPrzynajmniej tak myślał tata o Ataluni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ataluni.
Rozmawiam o Ataluni.
Myślał o Ataluni i o swoim życiu.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Ataluni.

Wołacz:
(hej!)
AtaluniuDobry wieczór Ataluniu!
Ataluniu! Uważaj!
Dzień dobry Ataluniu!
Ataluniu! Wróć do mnie!
Ataluniu! Gdzie jesteś?